Biar pun detik akhir usia parlimen ke-13 pada Jun 2018, namun jarang bahtera demokrasi di Malaysia diheret ke hujung penggal.
Paling berani antara Perdana Menteri, Tun Abdullah Ahmad Badawi. Beliau memanggil pilihan raya umum 2004 ketika usia parlimen penggal ke-11 berbaki hampir sembilan bulan lagi.
Tarikh akhir usia Dewan Rakyat ketika itu pada 20 Disember 2004. Manakala Dewan Undangan Negeri (Dun) Sabah pula 12 April 2004. Bagi Sarawak pula, tarikh akhir untuk mengadakan pilihan raya negeri pada 2005.
Tanpa mengambil kira tempoh penggal berbaki, Pak Lah mengumumkan pembubaran parlimen pada 3 Mac 2004. Beliau dilantik Perdana Menteri pada Oktober 2003. Perkiraan Pak Lah kena pada masanya apabila Barisan Nasional memenangi 198 kerusi Parlimen berbanding 20 kerusi dimenangi pembangkang.
Umno menang 109 kerusi parlimen, paling cemerlang dalam sejarah parti itu. MCA Najib Razak cari kuasa ‘magis’ kekal kuasa pula memenangi 31 kerusi dan MIC (9 kerusi).
Sebaliknya PAS hanya dapat mengekalkan tujuh daripada 27 kerusi yang dimenangi pada PRU 1999.
Berdasar kajian, Pak Lah berjaya meletak BN di puncak kuasa kerana persempadanan semula kawasan pilihan raya pada 2003.
Kedua, faktor kepimpinan Tun Dr Mahathir Mohamad yang terlalu lama membolot kuasa.
Dr Mahathir digelar aktor politik autoritarian. Ketiga, kemunculan Puteri Umno yang mewarnai ragam kempen parti itu.
Keempat, peribadi dan perwatakan warak Pak Lah yang dilihat memberi harapan baru kepada rakyat Malaysia.
Rakyat dikatakan keliru dengan paparan gambar Pak Lah menjadi imam yang diletak di muka hadapan akhbar arus perdana.
Sejak merdeka sehingga sekarang, tiada seorang pun perdana menteri yang memperlihatkan ciri-ciri agama. Pak Lah tampil mengisi ruang itu biar pun seketika.
Sifat warak Pak Lah seolah-olah seumpama kosmetik. Akhirnya rakyat menolak Pak Lah dan Umno pada PRU 2008.
BN hilang majoriti dua pertiga di parlimen pada pilihan raya tersebut. Berikutan kegagalan mempertahankan hegemoni Umno dan BN, Pak Lah didesak berundur.
Antara pemimpin menjadi hero ketika itu termasuk Tan Sri Muhyiddin Yassin. Muhyiddin mulai serangan terhadap Pak Lah.
Dan akhirnya pada 2 April 2009, Pak Lah berundur sebagai perdana menteri. Tanggal 3 April 2009 Dato’ Seri Najib Razak mengangkat sumpah Perdana Menteri baharu.
Najib patut merakam ucapan terima kasih kepada Muhyiddin kerana membolehkan beliau lebih cepat menduduki kerusi Perdana Menteri.
Muhyiddin diberi ganjaran hasil usahanya, apabila dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri.
Malangnya selepas tujuh tahun berlalu, jasa dan keringat Muhyiddin tiba-tiba dilupakan Najib. Kata orang kampung, tak kenang jasa.
Hari ini mampukah Najib menghadapi PRU 14 dengan jiwa yang tenang kerana musuh diciptanya semakin banyak.
Biar pun pasukan Penyelidikan Sulit Financial Times menggambarkan Najib berada di landasan yang betul untuk mengekalkan kuasa, namun ia tidak semudah itu.
“Kami menjangkakan Najib akan memenangi pilihan raya umum akan datang walaupun terpalit skandal rasuah 1MDB.
“Proses persempadanan semula dan pembangkang yang berpecah bermakna peluang untuk perubahan kuasa adalah sangat kecil di Malaysia,” rumus kertas penyelidikan itu.
Persempadanan semula kawasan pilihan raya untuk menambah bilangan kerusi parlimen mula dilakukan tahun lepas.
Namun usul itu hanya menjadi kenyataan apabila mendapat sokongan dua pertiga di Dewan Rakyat.
BN memerlukan sekurang-kurangnya 16 undi pembangkang untuk menjadikan jumlah sokongan kepada 148 kerusi. Tanpa jumlah itu usul persempadanan kawasan Parlimen gagal.
Ketika ini BN memiliki 130 kerusi Parlimen manakala pembangkang menguasai 89 erusi termasuk dua milik Bersatu, manakala satu kerusi dipegang Bebas.
Ia diakui Pengerusi Suruhanjaya Pilihan Raya Dato’ Seri Mohd Hashim Abdullah.
Menurutnya proses mewartakan dokumen persempadanan semula kawasan Parlimen tidak akan berlaku jika wakil rakyat pembangkang enggan menyokong usul berkenaan.
Berdasar hujah itu, Najib sudah kehilangan senjata utama untuk mengekalkan kuasa.
Najib juga tiada magis warak yang boleh menjadi tarikan rakyat.
Post a Comment